zaterdag 15 maart 2014

Komt een vrouw bij de dokter


De auteur van 'Er komt een vrouw bij de dokter' is Raymond van der Klundert.
Toen ik de titel zag wist ik eigenlijk totaal niet wat ik moest verwachten van het boek. Mijn moeder vertelde mij dat het boek ging over een vrouw die kanker heeft. Raymond van der Klundert was voor mij niet bekend, ik had nog nooit van hem gehoord. Ik wist dus ook niet wat ik moest verwachten van deze schrijver. Ondanks dat ik geen verwachtingen had vond ik het uiteindelijk toch een leuk boek om te lezen.

Raijmondus Godefriedus Norbert van der Klundert, beter bekend als Raymond van der Klundert, is geboren op 17 april 1964 te Tilburg. Deze Nederlandse schrijver publiceert onder het pseudoniem Kluun. Voordat Kluun een schrijver was, was hij altijd druk bezig in de marketing. Op 36-jarige leeftijd verloor hij zijn eerste vrouw Judith die overleed aan kanker. Hier zit ook duidelijk het verband met het schrijven van het boek 'Komt een vrouw bij de dokter'. Na het verlies van zijn vrouw verkocht hij zijn marketing bureau en vertrok vervolgens met zijn 3-jarige dochter naar Australië. In Australië heeft hij al zijn ervaringen verwerkt in zijn boek. Dit boek is in Nederland de bestverkochte debuutroman aller tijden. De roman werd in het Duits, Engels, Frans en meer dan 20 andere talen vertaald. Kluun heeft met dit boek prijzen gewonnen. In 2006 won hij de NS Publieksprijs. In 2009 ontving hij uit de handen van regisseur Reinout Oerlemans het één miljoenste exemplaar van Komt een vrouw bij de dokter in vorm van een diamanten boek. Komt een vrouw bij de dokter staat ondertussen bijna vijf jaar vrijwel onafgebroken in de Bestseller60.

Kluun heeft meerdere boeken geschreven. In 2004 schreef hij Help, ik heb mijn vrouw zanger gemaakt. Twee jaar daarna kwam het boek De weduwnaar uit. Gevolgd door Memoires van een marketingsoldaat, Klunen en Van leven ga je dood in 2008.

Thematiek

Het thema van het boek is liefde, verdriet,verraad en ziekte. Het boek is een biografie, het boek is dus verbonden met het leven van de schrijver. De ziekte kanker is een echt actueel onderwerp. Heel veel mensen om mij heen overlijden aan kanker. In deze situaties weet ik soms ook niet hoe ik moet handelen, en dat zie je ook heel sterk bij de hoofdpersoon in het boek. Zijn uitweg voor het vluchten van zijn verdriet was verraad oftewel vreemdgaan. Tegenwoordig zie ik steeds meer om me heen dat stelletjes niet meer trouw zijn aan elkaar. Het lijkt wel alsof het tegenwoordig normaal in de maatschappij word gevonden. Nu zijn er zelfs reclames op de televisie om je tweede liefde erbij te vinden. Eigenlijk stimuleert de maatschappij stelletjes om vreemd te gaan en elkaar dus te belazeren. In het boek zag ik dit sterk terug. Carmen die ziek thuis ligt met kanker en Stijn die lekker in de discotheek aan het feesten is. Stijn die opzoek is naar een nieuwe scharrel en Carmen die voor haar leven aan het vechten is. Ik vind het allemaal maar raar hoe het tegenwoordig gaat. In het begin van het boek vond ik Stijn dus een enorme egoïst. Later in het boek wordt mij zijn situatie duidelijk. Dit is zijn manier om zijn verdriet te verwerken. Je ziet in het boek wel dat de liefde voor Carmen blijft en het vreemdgaan geen liefde voor haar wegneemt. Maar dat wil niet zeggen dat ik het gepast vindt.
Stijl
Het verhaal is geschreven vanuit een ik-perspectief. Het ik-personage is Stijn. Zijn gevoelens benadrukt hij heel erg in het verhaal. Hij laat precies blijken wat hij voelt in sommige situaties. Doordat er op deze manier werd geschreven werd ik echt in het verhaal getrokken. Ik kon niet meer stoppen met lezen. Aan het einde van het boek zat ik zelfs met tranen in mijn ogen, omdat het zo dramatisch was geschreven.

Fantasie en creativiteit

Het eerste punt ter verbetering voor de schrijver is dat hij soms over onnodige dingen te langdradig verteld. Een voorbeeld hiervan is dat hij een kamer helemaal beschrijft terwijl dat eigenlijk niet van belang is om te weten. Als hij dit niet zou doen had ik het boek sneller doorgelezen. Dat hij zijn emoties toont in het verhaal is goed, maar het gedetailleerd schrijven moet tot een bepaalde hoogte. Verder vind ik dat de schrijver het boek goed heeft geschreven. Je begrijpt het verhaal en je krijgt ook echt medeleven. Het is leuk en de verfilming van dit boek is ook zeker een aanrader!



Het einde van het boek herschrijven

Daar zitten we dan in de woonkamer met z'n allen. Carmen glimlacht naar me, ik glimlach terug ik hou zielsveel van deze vrouw. Roos de vrouw met wie ik een affaire heb, belt me. Ik besluit om niet op te nemen en lekker bij Carmen te blijven zitten. Carmen zegt dat ze ontzettend veel van me houdt. Nu pas besef ik hoe een eikel ik ben geweest, ik had er meer voor haar moeten zijn! "Carmen ik moet even naar het toilet" zei ik rustig. In het toilet bel ik Roos op. " Roos ik ben helemaal klaar met jou, alles wat wij hadden was voor mij alleen de makkelijkste uitweg" zei ik irriterend. " Jij hebt misbruik gemaakt van de situatie, jij had me er op attent kunnen maken dat mijn vrouw mijn steun nodig had!" zei ik boos. Roos reageerde nuchter: " Die hele vrouw van jou kan mij geen moer schelen". Ik hing op en ging weer terug naar mijn geliefde. Ik pakte Carmen haar hand en we hebben drie uur lang samen naar het plafond gekeken. We zeiden niks maar het voelde goed en vertrouwt.
 De volgende dag word Carmen wakker en ze voelt ze heel erg naar. Ze wilt het niet meer, het is genoeg geweest ze heeft genoeg pijn geleden huilde ze. Ik begreep het, ik nam Luna op schoot. Samen zaten we weer naast haar bed. " Luna, mama zou er vanaf boven altijd voor jou zijn. Jij bent mama's kleine princessje. Deze woorden van Carmen vergeet ik nooit meer. De dokter kwam aan met zijn spuitje. "Carmen ben je er klaar voor?" vroeg hij. " Ja ik ben op, ik kan niet meer" zei ze met tranen in haar ogen. Luna en ik knuffelde haar helemaal plat en namen afscheid. De dokter gaf haar het spuitje en toen ze het spuitje kreeg schreeuwde ze: " Ik ben jullie beschermengel, jullie kunnen op mij rekenen". Dit waren haar laatste woorden. Ik heb nog nooit zo hard gehuild in mijn leven, een leven zonder haar ziet eruit als een donkere grot. Tot op de dag van vandaag weet ik dat niemand haar kan vervangen.